K. ULAŞ SÜRMELİOĞLU
BİZ lokanta tabirine daha alışkın bir toplumuz. Özellikle çarşı esnafı öğle aralarında lokantaları tercih eder. İş çıkış saatleri geç olanlar da lokantalara uğrar. Sulu yemeklerin tadına varır. Fiyatlar da genellikle makuldür.
Bir de restoran kavramı var. Restoran ile lokanta arasında elbette fark var. Öncelikle de fiyat farkı. Sunulan yiyeceklere değinelim bir kuple. Lokantadakilerden oldukça farklı olmakla birlikte porsiyonları da lokantalara göre daha küçüktür. Ama servis kalitesi çok yüksektir. Sizinle ilgilenildiğini hissedersiniz, hizmet görmek güzel bir duygudur çünkü. Yemeklerin daha özenli hazırlandığını bilirsiniz. Aslında siz parayı ortama, gördüğünüz hizmete ödersiniz.
Restoranların bu denli çoğalması bence güzel bir olay. Seçeneklerin çoğalması, şehrin geliştiğinin bir göstergesidir. Büyük restoranlar artık tabaklarını ve diğer servis araçlarını kendileri üretiyor . Göze daha çok hitap etmesi için yapılan bir çalışmadır bu. Ayrıca markalaşmayı hedefleyen bir atraksiyon. Yani sadece yemek yemeye gidilecek bir yer olarak görünmek değil, vakit harcamaktan keyif alacağınız, bu keyfi de lezzetli bir yemekle süslemeniz hedeflenmektedir. Mutlu ayrılmanız tekrar geleceğinizin bir göstergesidir. Porsiyonların küçük olması ise sizi o lezzete doyurmak değil sadece tattırmaktır.
2000’li yılların başıydı sanırım. Şu anki Yaylada’nın olduğu yerde farklı bir tesis vardı. Market , sinema, giyim mağazaları ve o dönemler yeni yeni büyüyen fast food restoranları. Haftada en az bir kez götürürdü annem. O dönemlerden bugünlere neredeyse her şey değişti. Bir yerden bir yere ulaşım kolaylaştı. İletişim kolaylaştı. Zaman kaybetmeden yemek yiyebileceğiniz mekanlardan daha çok tasarruf ettirdiler zamandan. Her gazetede fast food’un zararları ile ilgili makaleler görüyorduk. Üniversitelerde bitirme tezi olarak bile gündeme gelmiştir fast food’un zararları. Halen çok sayıda giden olsa da eski görkemleri yok. Çünkü oturup güzel vakit geçirmek istiyor insanlar; günün stresini atabilecekleri, iyi yemek yiyebilecekleri yerleri tercih etmeye başladılar.
Ve son birkaç yılda pek çok mekan konsept değişikliğine gitti. Aralarında ayrıldılar da diyebiliriz. Kimi balık yapmaya başladı, kimi et. Biri yanında rakı verdi, diğeri şarap, biri meze koydu masaya, biri salata, biri tabakları taş kullandı biri ahşap; bunlar çok olmadı hayatımıza gireli ama sanki hep bizimleymiş gibi. Hızlı ve güzel bir girişleri oldu hayatımıza.
Porselen görünümlü plastik tabaklardan, işlenmiş taş tabaklara, ahşap tabaklara ve hatta direkt kütükten kesme olan tabaklara geldik. Görüntüye önem veriyoruz. Kaliteyi görsellikle anlayabiliyoruz. 10-15 yıl önce söyleseler hayalini kuramazdık böyle şeylerin belki de. O yüzden daha nasıl gelişir ne kadar daha ilerler bu sektör merak konusu. Ucu açık.
Balıkesir, içinde barındırdığı lezzetler itibarı ile tanınan bilinen bir şehir. Bunu daha ileriye neden götüremeyelim. Uluslararası fuarlarda yemeklerimizi tanıtalım. Etlerimizi tanıtalım. İnsanlar seyahat ederken, geçerken uğramak yerine, direkt olarak buraya gelsinler. Yemeklerimizden yemeye gelsinler. Çok zor bir olay değil ama emek ve zaman gerektiren bir durum. Her geçen gün daha da büyüyoruz ve yoğun bir şekilde göç alıyoruz. Turist çekebilmemiz de lazım. Bunun için daha çok tanıtıcı etkinlikler yapılmalı diye düşünüyorum.
