Ş. TARIK SÜRMELİOĞLU

“YEME içme, gezme tozma resimlerinizi paylaşmayın, ayıp oluyo” diye uyarıyor ya herkes birbirini sosyal medyada.

Facebook’la meselâ ilk tanıştığımız zamanlarda laf olsun diye paylaşırdık biz de.

Fırındaki böreği, ocaktaki yemeği, masadaki salatayı falan.

Ne bileyim işte, erik reçeli yaptın, eşe dosta at havanı..

Hıyar turşusu kurdun, göster kavanozları; millet turşu görsün.

Anne kurabiyesi yaptın, en hakikisinden.. Hem de anneninkinden güzel!

Çek resmini, at Face’e.. Beğen tıklarını görelim.

Laf edeni dövelim!

***

“GÜNEŞ batmadan şişe açılmaz” der eskiler.

Akşam sofrasında aslan sütü paylaşımları meselâ.

Ne çoktu değil mi önceden.. Masalar kurulur, mezeler döşenir, salatalar hazırlanır, ızgaralar cızırdatılır..

Bittabi, şişeler açılır, kadehler tokuşturulur.

O anı hem ölümsüz kılmak lazım, hem cümle aleme gösterip imrendirmek!

Tam da gün batarken.. Sahilde, deniz manzaralı ortamda..

Millet keyif nasıl yapılır görsün yani.

Göstermek lazım.

O gösterenlerin çoğu, sonraları kaçar oldu.. Çiçek böcek paylaştı.

Eskileri sildi sosyal medyadan, “hayırlı cumalar” moduna geçti.

Sosyetik mekanlardan sahte gülücük atıp selfilere doyamayan hemşolar, cami resimleriyle selamladılar bizi her sabah.

***

BİZDE durum budur.. Konjönktüreldir hallerimiz. Yere, zamana, zemine, duruma göre şekilden şekile girebiliriz.

Serde korku da var tabi.

Bir şey olacaksındır; ne bileyim amir, memur, terfi işleri meselâ..

İş başvurusu falan yapmışsındır.. Birileri liyakatına – sadakatine bakar, birileri maziye..

Mazinin Facebook sayfalarından ona, buna, hükümete atar yaptıysan zamanında, yandın.. Kesilir biletin.

Maziyi silmek lazım!

Azıcık eleştiri yaptıydın mişli geçmiş zamanda.. Ya da küçük bir ironi, laf çarpıtma, şu bu..

Eşelemeciler girdi, inceledi, buldu diyelim.. Olacak işin olmaz.. Olmayacak işler açılır başına.

Facebook’larda, Twitter’larda efeleniyorsun ya..

“Gel bakalım merkeze” dediler mi, yusuf yusuf…

Eh, seçim de yaklaşıyor şimdi.. Birileri, bir yerlere talip olacak.

N’apmak lazım?

Çakırkeyif halleriyle bilgisayarın başına geçip ona buna gider yaptıkları paylaşımlar varsa, silip yok etmek lazım.

Uyanık davranıp önceden o paylaşılanları kaydedip saklayan rakipler, hasımlar falan varsa..

Ona yapılacak bir şey yok.

Gölgeler gibi takip edecek seni peşinden.. Nereye gidersen oraya.

***

KONJÖNKTÜREL bakmayıp, kendi hayat anlayışı, kendi dünya görüşü, kendi felsefesiyle sosyal medyada takılmaya devam edenlere sözüm yok. Oldukları gibi görünenlerdir onlar.. Sayıları gitgide azalıyor.

***

FAKE hesap diyorlar, sahte, çakma hesaplar yani..

Kendi ismiyle, resmiyle, cismiyle paylaşım yapmaktan korkan ödlekler!

Sahte isimle, sahte resimle ona buna çakıp içlerini boşaltıyorlar güya.

Kimse bilmiyor, tanımıyor ya.

En çok da siyasi kurumlar ve siyasi kişilikler ekseninde oluyor bu işler.

Adam belediye başkanı; her gün yüzüne bakıyorsun, selam veriyorsun, konuşuyorsun, sohbet muhabbet gani.

Face’in başına geçince, sahte hesaptan ne hırsızlığını bırakıyorsun adamın, ne uğursuzluğunu.

Bir de bu fake hesaplar çarpışıyor.

Gerçek kişiler ortada yok; sahteciler,  olaylar ve kişiler ekseninde birbiriyle dövüşüyor sanal sanal.

Tabi birileri de boş durmuyor, sahtecilerin gerçek kimliğini eşeliyor.

Derin derin eşelemeye gerek yok; bu fake hesapları kimlerin açtığı, kimlerin kullandığı, hâttâ kimlerin kullandırttığına kadar herkes yüzde doksan doğru tahmin yapıyor.

Özetle, herkes herkesi biliyor.