MEYDANLARA çıkmadı denilen Erdoğan meydanlara çıktı. Ama o eskisi gibi beklenen heyecan, coşku meydanlarda yok. Meydanlar heyecansız, meydanlar ruhsuz, meydanlar umutsuz.

Nasıl olsun ki? 16 yıldır şu gök kubbede söylenmeyen ne kaldı; ancak tekrar var. Cek cak var. Umuda dair bir şey yok. Bu seçim hem siyasal, hem sosyolojik olarak sürprizlere açık bir seçim. Devletin bütün olanakları, belediyelerin tüm imkanları seferber edilmesine, kentlerin bütün alanlarının Erdoğan’ın ‘dev’ posterleriyle donatılmasına… İlçelere, köylere belediye araçlarının seferber edilmesine… Belediye ve kamu personellerinin Erdoğan mitinglerine katılım zorunlu kılınmasına rağmen; beklenen kalabalıklar yok. Öyle ki, gelenler erken ayrılmasın diye mitingler Balıkesir’de olduğu gibi statlarda yapılır hale geldi.

***

Mümkün olduğu kadar milletvekili arkadaşlarla Muharrem İnce’nin mitinglerini takip ediyoruz.

Yurdum insanı duyduğundan çok yaşadığına ve gördüğüne inanır. Mazot bidonlu, sütlü, çocuk bezli görseli bol Afyonkarahisar mitingi, heyecanı yüksek coşkulu bir mitingdi. Korkuluklarla çevrili alanın dışında dış çeperlerden izleyen, ilgiyle takip eden bir o kadar kalabalık vardı. Mitingi sonrası Afyonkarahisar’lılara sorduk; mitingi nasıl buldunuz? Herkesin ortak kanaati, Ramazan ayı olmasına rağmen katılımın yüksek olduğu ama en önemlisi ilgi ve coşkunun yüksekliği ve de bu ilgi yoğunluğunu Ecevit’in 1977 mitingine benzetenler ve kıyaslayanların çoğunlukta olmasıydı. Buradan da anlaşılan o ki; dipten, çok da yansımayan bir değişim dalgası yükseliyor.

***

Gelelim bizim güzel kentimiz Karesi Beyliği; Balıkesir’e…

Öncelikle herkesin merak ettiği diploma mesajını Türkiye’nin en köklü öğretmen okulu olan Balıkesir Necatibey Eğitim Fakültesi’nden verdi. (1910 yılında Karesi Dârü’l Muallîmi olarak açılan, Nisan 1932’de yatılı öğretmen okulu olarak tasarlanan, 1928 yılbaşında ölen T.C.’nin ilk Milli Eğitim Bakanı Mustafa Necati Bey’in adının verildiği okul). Muharrem İnce Fizik Öğretmenlik diplomasını buradan almış. Diploma yetmemiş Ülkü hanımı da almış; yani Muharrem İnce aynı zamanda Balıkesir damadı…

Gelelim miting notlarına. Miting, Erdoğan’ın topçuluğundan kalan alışkanlıkla yeşil sahada (stat içi) yaptığı stadın önü; Kuvayı Milliye meydanındaydı. Meydan devlet olanakları kullanılmadan, mesai saatleri içinde, kamu çalışanlarının mecbur kılınmadığı, ilçelere, köylere insan taşımak için araçlar gönderilmeden, gelenlere kumanya, yevmiye verilmeden, Ramazan ayı içinde, gönüllü oluşan ciddi bir kalabalıktı. İlçelerden, köylerden gelen yok muydu, elbette vardı ama gelenler kendi olanakları ile kendiliğinden gelenlerdi.

***

Katılımın yüksekliği tamam ama esas olan katılımcıların heyecanı, ilgisi ve dikkatiydi. Yine meydandan çok dış çevre çeperlerdeki ilgili izleyicilerdi. Her biri pür dikkat Muharrem İnce ne söyleyecek, hangi yaraya parmak basacak, benim hangi derdimi dile getirecek bekleyişi içindeydi. Yani Muharrem İnce’nin toplantıları sanki umuda yolculuğu başlatmış gibi. Toplum yeni bir şeyler arıyor. Yeter, tamam noktasına gelmiş; galiba bu sefer olacak, heyecan dalgasını yaşamaya başlamış.

Nemi söyledi; belki birçok meydanda söylediğini. Ayrıca Erdoğan’ın ‘ti’ ye alan saldırılarına aynı üslupla ‘ti’ ye alarak; ben bisiklete bineyim, sende ata yadigarı ata bin… bana kukla demiş; kendisi sürekli yalan söyleyip pinokyo gibi burnu uzayacağı için bana ‘kukla’ diyor. Yola çıktıkların seni terk etti; tek başına kaldın… Sen otomobilin kaportasına talipsin ben, beynine… Köprü senin ne haddine suçlamasına yönelik ise; Demirel’in yaptığı köprüden 10 liraya geçerken, senin yaptığın köprüden neden 100 liraya geçiyoruz. Ben gönüllere köprü kurdum… Partiyi kurarken icazet almak için Pensilvanya’ya gittin mi? Dindar gençlik yetiştirilmesine değil, kindar gençlik yetiştirilmesine itirazım var…

Ve 3B formülü. 1, barışacağız. 2, ekonomik olarak büyüyeceğiz. 3, adil bölüşeceğiz, adil.

16 yıldır kendini tekrar eden Erdoğan’ın aksine. Muharrem İnce’nin mitinglerinde ilgi var, coşku var, heyecan var en önemlisi merak var.